O’tgan yili Tolibon hukmronligidan qochib kelgan afg’onistonlik jurnalist Ismatulloh Bilol Ahmadzoy AQShda yana o’z sohasida boshladi.
“Afg’onistonni tark etganimda yana jurnalist bo’lishimga ishonmagan edim”, - deydi u.
O’tgan yili shu payt Ahmadzoy Afg’onistonning “Shamshod” telekanalida boshlovchi edi.
U va uning ishxonasi hujumga uchradi. Hayotini saqlab qolish uchun o’zini ikkinchi qavat oynasidan tashlashga majbur bo’ldi.
Tolibon viloyatlarni birin-ketin egallayotgan paytda ham u Afg’onistonni tark etish niyatida emas edi. Ammo guruh Kobulga yaqinlashgach, ketishga qaror qildi.
“Afg’onistondan ketayotganimda ko’zimga yosh oldim. Samolyotga chiqqanimda vatanim qora davrga qaytganini tushungan edim”, - deydi u.
Ahmadzoy oilasi bilan Nyu-York shtatining Rochester shahriga ko’chib keldi. Bu yerda mahalliy telekanallar u haqda lavha tayyorladi.
“WROC” telekanali vitse-prezidenti Vendi Belloning aytishicha, uning onasi lavhani ko’rib, Bilol Ahmadzoyni ishga olishni tavsiya qilgan.
“Bilol ishini may o’rtalarida boshladi. Onamga qo’ng’iroq qilib, uni ishga oldik, deb aytdim. Bilol o’zini juda professional tutyapti”, - deydi Vendi Bello.
Afg’onistonni yuzlab jurnalistlar tark etgan, ammo aksariyati media sohasida ish topishga qiynalmoqda.
Rochesterda Afg’on oilalarga ko’maklashuvchi nodavlat tashkilot Ahmadzoyni mahalliy matbuot vakillari bilan tanishtirib qo’ydi.
“Jurnalistika sohasida unga yana eshiklar ochilishini xohladik. Shu maqsadda mahalliy telekanallar bilan aloqa o’rnatdik”, - deydi yordam tashkiloti rahbari Ellen Smit.
Ahmadzoyning telekanalda orttirgan tajribasi qo’l kelmoqda.
Iyunda Afg’onistonning Paktika viloyatida yuz bergan zilzilani yoritishda “WROC” telekanali uning bilimiga tayandi.
Ahmadzoy Tolibon nazorati ostida emasligidan mamnun.
Hokimiyatga kelishi ortidan Tolibon jurnalistlar qanday ishlashi bo’yicha yangi yo’riqnoma e’lon qildi.
AQShga kelganidan keyin ham Ahmadzoyga qarshi tahdidlar to’xtagani yo’q.
U nihoyat o’zi va oilasi hech qanday qo’rquv va xavotirlarsiz ko’chaga chiqa olayotganini aytadi.
“Afg’onistonda buning imkoni yo’q edi. Tahdidlar oilamning normal hayot kechirishiga yo’l qo’ymagan. Endi oilam bilan tashqarida ovqatlanishim, parkda sayr qilishim yoki bolalarimni kutubxonaga olib borishim mumkin”, - deydi u.
Ammo Afg’oniston dardi uni hanuz tark etgani yo’q.
“Afg’oniston xalqi va jurnalistlari haqiqiy ma’noda so’z erkinligiga ega bo’lishini va cheklovlarsiz haqiqatni ayta olishini umid qilaman”, - deydi u.
Facebook Forum